Jeśli kiedykolwiek zetknęłaś się z informacją, że nie powinno się używać Palo Santo, ponieważ jest to zawłaszczenie kulturowe, a w dodatku drzewa z których pozyskuje się drewno są zagrożone wyginięciem, to koniecznie przeczytaj TEN wpis na blogu. Przez kilka lat sama tak myślałam i byłam przeciwniczką używania Palo Santo w jakiejkolwiek postaci. Do czasu, kiedy "przez przypadek" dotarłam bezpośrednio do wytwórców tego olejku i rozmowa z nimi całkowicie zmieniła moje postrzeganie tego tematu.

W skrócie- jest dokładnie odwrotnie niż myślałam.

Kupując etycznie pozyskiwane Palo Santo i olejek destylowany z tego drewna wspieramy rdzenne i wiejskie społeczności (mogą utrzymywać się z lasu i nie muszą przeprowadzać się do miast, gdzie rozmywa się ich tożsamość kulturowa) i pomagamy też chronić obszary leśne przed wypalaniem ich pod uprawę bydła.

Głównym składnikiem (53%) tego olejku jest limonen (który znajdziesz w dużych ilościach w olejkach cytrusowych).

POCHODZENIE: Olejek eteryczny Palo Santo z kolekcji Urulu Harmony pochodzi z Peru, z projektu, który działa w sposób zorientowany na zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych (zachowanie bioróżnorodności i ochronę zagrożonych gatunków) i współpracuje w sposób odpowiedzialny z rdzennymi i wiejskimi społecznościami, dzięki czemu mogą one utrzymywać się z zasobów dostępnych w miejscu ich zamieszkiwania. Projekt ten podkreśla rolę wiejskich i rdzennych społeczności, które dzięki wsparciu w sprzedaży olejków eterycznych mogą pełnić rolę strażników gruntów (często wypalanych masowo pod uprawę bydła), chroniąc w ten sposób tereny lasów i dżungli Peru.

Mój nauczyciel David Crow słusznie zauważył, że wspieranie ludzi, którzy chronią drzewa, nie eksploatując ich nadmiernie przyczynia się do ochrony zagrożonych gatunków. Odcięcie tych ludzi od źródła etycznego zarobku sprawi, że prawdopodobnie nie będą mogli utrzymywać tych drzew w równowadze ekologicznej.

Olejek eteryczny Palo Santo wytwarza się tylko z naturalnie obumarłych drzew, które leżały na ziemi przez co najmniej dwa lata. W tym czasie żywica z korzeni jest wtłaczana w twardziel pnia i gałęzi, dlatego dopiero po upływie kilku lat drewno to nabiera tego charakterystycznego, znanego nam aromatu